Een geweldige nachtrust gehad, vroeg naar bed en aan een ruk geslapen en super uitgerust wakker geworden. We hebben een leuk en schoon hotel en het ontbijt was prima. Obertjes met een mooi wit overhemd en een klein zwart strikje, zo schattig. Ik speel tijdens de vakantie altijd op save en dat betekent geen koffie, maar een lekker kopje thee. Tja, dat was dan jammer want het was zo zwart als koffie. Toch was de smaak niet verkeerd, dus lekker opgedronken. Later begreep ik dat er ook groene thee was, dus dat ga ik morgenochtend dan maar eens proberen.

 

We hebben een leuke gemêleerde groep dus dat wordt gezellig de komende weken. Vanochtend zijn we met de bus gebracht naar de  Irrawaddy rivier ofwel de Ayeyarwady rivier om per boot naar Mingun te varen. Wat een bedrijvigheid. Tuurlijk lag onze boot tegen de oever aan en lagen er vervolgens nog 4 boten tegen aan. Als je dan ziet hoe snel de boten wegvaren om ons ruim baan te geven, dat gaat echt rap. De boottocht naar Minquin was heerlijk. We hadden leuke kuip stoeltjes en hierin lagen nog gloednieuwe reddingsvesten in het plastic! Deze hebben we dus snel onder onze stoel gelegd. Want tja die doe je natuurlijk niet aan met die hitte. Want dat is het hier wel, het voelt inderdaad als een sauna. Je drinkt 2 liter water en je hoeft niet naar de wc, dat zegt genoeg. Het water druipt zo van je huid af en een petje moet je op want anders haal je het einde van de dag niet.

Aan de andere kant van de oever leg je aan zonder steiger en ga je over een loopplankje waarbij 2 jongens een bamboe stok vasthouden, zodat je een railing hebt en toch enigszins het gevoel hebt dat je veilig, zonder in het water te vallen, de overkant kunt bereiken. Dat was uiteraard geen enkel probleem voor ons. En ja hoor daar stonden ze al de eerste souvenir verkopers en buffel taxi’s om je naar de Mingun-pagode te brengen. Ik moest natuurlijk toch  even kijken of ik het nog kon, het afdingen. En achteraf was ik niet ontevreden, 3 armbandjes van jade rijker en een kwartier verder waren beide partijen tevreden!

De bouw van de Mingun-pagode is gestart in 1790 door Koning Bodowpaya. Dit moest het grootste boeddhistische heiligdom op aarde worden. 20.000 slaven uit Arakan, nu Rakhine, werden ingezet om dit te voltooien. De pagode zou 150 meter hoog worden, maar helaas in 1813 was de schatkist leeg en werd de bouw stop gezet. Ook ging het gerucht dat het koninkrijk ten einde zou komen als de stoepa klaar zou zijn. Uiteindelijk is maar een derde gebouwd. Zelfs dat is al een enorme hoogte. De verschillende aardbevingen hebben duidelijk hun weerslag achtergelaten op het gebouw. Voor de pagode staan 2  gigantische stenen leeuwen. De stoepa mag vanwege instortingsgevaar niet meer beklommen worden.

Ten noorden van de Mingun-pagode bevindt zich de grootste klok op aarde. Dezelfde koning liet deze in 1808 gieten, want bij de grootste pagode hoorde de grootste klok. De klok is 4 meter hoog en weegt 90 ton.

Een bezoek gebracht aan het boeddhistische bejaardentehuis, Daw Oo Zoon. Deze alleenstaande ouderen hebben geen familie die voor hen kan zorgen. Er zijn weinig van dit soort voorzieningen in Myanmar. Zag er netjes en verzorgd uit. De ouderen waren net aan hun lunch bezig. Het lag prachtig gelegen aan de rivier.

De Hsinbyume-pagode is in 1816 gebouwd door Bagydaw, de kleinzoon van Bodawpaya, ter nagedachtenis aan zijn oudste vrouw. Het helderwitte gebouw stelt de Sulamani-pagode op de heilige berg Meru voor. De 7 terrassen staan voor de bergketens rondom Meru en de golvende scheidingsmuren stellen de 7 wereldzeeën voor. Ik vond het een beetje op de Bodnath lijken in Nepal.

Aan een prachtig gedekt tafel op de boot een super lunch gehad, echt geweldig. Linzensoep vooraf en verschillende soorten groenten, vis en vlees, mmmm. Colaatje erbij, dus smikkelen en smullen maar.

Met de bus naar Mandalay Hill gebracht, onder aan de berg overgestapt op 2 busjes waar per busje 10 Europeanen in kunnen. Ik denk dat ik al busjes met 20 of meer Birmezen heb gezien. Boven op de Hill staat de Sutaungpyi-pagode een kitscherige pagode. Het uitzicht was daarentegen geweldig. De stad, de vlakten rondom Mandelay, de Ayeyarwady, de Shan-heuvels, mooi hoor.

Ons bij het hotel af laten zetten en gedoucht, want dat was wel nodig. Spulletjes gepakt en nu zitten we lekker op zijn Myanmars te loungen op harde houten krukjes met springrolls en een lekker biertje. Afhankelijk van het internet blijven de komende tijd posten.